یاس کبود

​? ایمان یک یهودی پس از دیدن معجزه امام حسین علیه السلام و شهادتش در راه ایشان

? احمد بن تاج الدین استرآبادی رضوان الله علیه از علمای شیعه روایت کرده است:

✍️ یحیی یهودی می‌گوید که من در راه شام منزل و مقام داشتم، دیدم لشکری می‌آید و چندین سرها بر نیزه دارند. پرسیدم: این سرهای کیست و این شور و غوغا برای چیست؟ گفتند: جمعی بر یزید بیرون آمدند، کارکنان یزید ایشان را کشتند و حالا سرهای ایشان را با سر مهتر ایشان به شام می‌برند. يحيى از مشاهده آن حال حیران گردید، پرسید که بهتر ایشان چه نام دارد؟ گفتند: حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام). گفت: مادرش کیست و نام مادرش چیست؟ گفتند: فاطمه بنت محمد رسول الله (صلى الله عليه و آله). با خود گفتم : اگر دین جدش بر حق باشد به من کرامات ظاهر سازد. در حال دیدم که لب جنبانید، گوش فرا داشتم این آیت می خواند : «سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ» (آنان كه ظلم و ستم كردند به زودی خواهند دانست كه به چه كیفرگاهی باز می‌گردند؛ سوره شعراء، آیه ۲۲۷). فی الحال کلمه شهادت بر زبان راندم و آنچه همراه داشتم از زر و زیور در سر و بر، جمله را بر اهل بیت (علیهم السلام) قسمت کردم. جماعتی که بر آن سر موکل بودند بانگ بر من زدند که دشمنان یزید را رعایت می‌کنی؟ یحیی را آتش محبت شعله زد، شمشیر مردانه‌وار برکشید و نزد سر امام (عليه السلام) شد و بر آن ملاعينان حمله می‌برد تا جمعی را به مالک دوزخ سپرد و به درجه شهادت رسید و قرین شهدا گردید؛ رحمه الله.
? آثار احمدی، تالیف احمد بن تاج الدین استرآبادی، صفحه ۴۹۵، چاپ دفتر نشر میراث مکتوب

تقدیم به عزاداران حضرت سیدالشهداء بلکه تسکینی باشد بر حزن و اندوهشان

امام صادق(ع) فرموده است: وَفَدَ إِلَی الْحُسَینِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَفْدٌ فَقَالُوا: یاابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ أَصْحَابَنَا وَفَدُوا إِلَی مُعَاوِیةَ وَ وَفَدْنَا نَحْنُ إِلَیک. فَقَالَ(ع) إِذَنْ أُجِیزُکمْ بِأَکثَرَ مِمَّا یجِیزُهُمْ. فَقَالُوا: جُعِلْنَا فِدَاک إِنَّمَا جِئْنَا لِدِینِنَا. قَالَ(ع) فَطَأْطَأرَأْسَهُ وَ نَکتَ فِی الْأَرْضِ وَ أَطْرَقَ طَوِیلًا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ(ع) قَصِیرَةٌ مِنْ طَوِیلَةٍ: مَنْ أَحَبَّنَا لَمْ یحِبَّنَا لِقَرَابَةٍ بَینَنَا وَ بَینَهُ وَ لَالِمَعْرُوفٍ أَسْدَینَاهُ إِلَیهِ إِنَّمَاأَحَبَّنَالِلَّهِ وَرَسُولِهِ جَاءَ مَعَنَا یوْمَ الْقِیامَةِ کهَاتَینِ(وَ قَرَنَ بَینَ سَبَّابَتَیه). 

گروهی خدمت امام حسین علیه السلام رسیدند و گفتند «یاابن رسول‌الله، گروهی از یارانمان نزد معاویه رفتند و ما نزد شما آمدیم». امام فرمودند: «پس به شما چیزی بیشتر از آنچه بخواهید می‌دهم». گفتند «جانمان فدایت، ما برای فراگرفتن دین خود نزد شما آمده‌ایم». امام حسین علیه السلام مدتی طولانی تامل کردند سپس سر خود را بالا آوردند و فرمودند نمی از یمی به شما می گویم: «کسى که ما را نه به جهت خویشاوندى، نیکى و احسان به او، بلکه فقط براى خدا و رسول خدا صلی الله علیهوآله دوست بدارد، روز قیامت چون این دو (دو انگشت سبابه در کنار هم ) با ما خواهد بود».
 بحارالأنوار، ج 27، ص127، 

​امام کاظم علیه السلام :

بهترین چیزی که بوسیله ی آن ، بنده به خدا تقرب می جوید؛ بعد از شناختن او، نماز و نیکی به پدر و مادر و ترک حسد و خودبینی و به خودبالیدن است. 

?تحف العقول ص۴۱۲

?میلاد فرخنده ی امام کاظم علیه السلام  رابه محضر مقدس  امام زمان ارواحنا فداه وشیعیان ومحبین آن حضرت تبریک وتهنیت عرض می کنیم

* الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلاَيَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ *

* الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ كَمَالَ دِينِهِ وَ تَمَامَ نِعْمَتِهِ بِوِلاَيَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَم *

حلول عید سعید غدیر، عید امامت و ولایت ،عید اللّه الاکبر را که به شکرانه تکمیل دین و تتمیم نعمت همگان با عرشیان و فرشیان است را محضر وارث غدیر،  حضرت حجت (عجّل اللّه تعالی فرجه‌ الشریف) و تمامی شیعیان و محبان ایشان به ویژه سادات محترم تبریک و تهنیت عرض می‌نماییم.