یاس کبود

​◾️#سلام_امام_زمانم

?یا فارس الحجاز! تسلی دهـم تو را

?من عرض تسلیت به ماتم عُظمی دهم تو را…

?تا عرض تسلیت ز محبّان کنی قبول

?مـولا ! قسم به حضرت زهرا دهم تو را….

« أعظمَ ألله أجورَنا بمُصابَنا بالحُسَيـن(علیه‌السلام) وَ جَعَـلنا وَ إيّـاکم مِن الطالِـبـين بـثاره مَع وَليّه الإمام المَهـدي مِن آل مُحَمَّدٍ عَليهمُ السَّلام »

?« خداوند اجرمان در عزاداری مصيبت حسين عليه السلام را بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که به همراه ولی امام حسين عليه السلام، امام مهدی عجل‌الله تعالی فرجه الشریف از آل محمد علیهم السلام به خون ‏خواهی آن حضرت برخيزيم.»

?امام باقر علیه‌السلام، توضیحات قبل از زیارت عاشورا در مفاتیح الجنان

​? ایمان یک یهودی پس از دیدن معجزه امام حسین علیه السلام و شهادتش در راه ایشان

? احمد بن تاج الدین استرآبادی رضوان الله علیه از علمای شیعه روایت کرده است:

✍️ یحیی یهودی می‌گوید که من در راه شام منزل و مقام داشتم، دیدم لشکری می‌آید و چندین سرها بر نیزه دارند. پرسیدم: این سرهای کیست و این شور و غوغا برای چیست؟ گفتند: جمعی بر یزید بیرون آمدند، کارکنان یزید ایشان را کشتند و حالا سرهای ایشان را با سر مهتر ایشان به شام می‌برند. يحيى از مشاهده آن حال حیران گردید، پرسید که بهتر ایشان چه نام دارد؟ گفتند: حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام). گفت: مادرش کیست و نام مادرش چیست؟ گفتند: فاطمه بنت محمد رسول الله (صلى الله عليه و آله). با خود گفتم : اگر دین جدش بر حق باشد به من کرامات ظاهر سازد. در حال دیدم که لب جنبانید، گوش فرا داشتم این آیت می خواند : «سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مَنقَلَبٍ ینقَلِبونَ» (آنان كه ظلم و ستم كردند به زودی خواهند دانست كه به چه كیفرگاهی باز می‌گردند؛ سوره شعراء، آیه ۲۲۷). فی الحال کلمه شهادت بر زبان راندم و آنچه همراه داشتم از زر و زیور در سر و بر، جمله را بر اهل بیت (علیهم السلام) قسمت کردم. جماعتی که بر آن سر موکل بودند بانگ بر من زدند که دشمنان یزید را رعایت می‌کنی؟ یحیی را آتش محبت شعله زد، شمشیر مردانه‌وار برکشید و نزد سر امام (عليه السلام) شد و بر آن ملاعينان حمله می‌برد تا جمعی را به مالک دوزخ سپرد و به درجه شهادت رسید و قرین شهدا گردید؛ رحمه الله.
? آثار احمدی، تالیف احمد بن تاج الدین استرآبادی، صفحه ۴۹۵، چاپ دفتر نشر میراث مکتوب

تقدیم به عزاداران حضرت سیدالشهداء بلکه تسکینی باشد بر حزن و اندوهشان

امام صادق(ع) فرموده است: وَفَدَ إِلَی الْحُسَینِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِ وَفْدٌ فَقَالُوا: یاابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ أَصْحَابَنَا وَفَدُوا إِلَی مُعَاوِیةَ وَ وَفَدْنَا نَحْنُ إِلَیک. فَقَالَ(ع) إِذَنْ أُجِیزُکمْ بِأَکثَرَ مِمَّا یجِیزُهُمْ. فَقَالُوا: جُعِلْنَا فِدَاک إِنَّمَا جِئْنَا لِدِینِنَا. قَالَ(ع) فَطَأْطَأرَأْسَهُ وَ نَکتَ فِی الْأَرْضِ وَ أَطْرَقَ طَوِیلًا ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ(ع) قَصِیرَةٌ مِنْ طَوِیلَةٍ: مَنْ أَحَبَّنَا لَمْ یحِبَّنَا لِقَرَابَةٍ بَینَنَا وَ بَینَهُ وَ لَالِمَعْرُوفٍ أَسْدَینَاهُ إِلَیهِ إِنَّمَاأَحَبَّنَالِلَّهِ وَرَسُولِهِ جَاءَ مَعَنَا یوْمَ الْقِیامَةِ کهَاتَینِ(وَ قَرَنَ بَینَ سَبَّابَتَیه). 

گروهی خدمت امام حسین علیه السلام رسیدند و گفتند «یاابن رسول‌الله، گروهی از یارانمان نزد معاویه رفتند و ما نزد شما آمدیم». امام فرمودند: «پس به شما چیزی بیشتر از آنچه بخواهید می‌دهم». گفتند «جانمان فدایت، ما برای فراگرفتن دین خود نزد شما آمده‌ایم». امام حسین علیه السلام مدتی طولانی تامل کردند سپس سر خود را بالا آوردند و فرمودند نمی از یمی به شما می گویم: «کسى که ما را نه به جهت خویشاوندى، نیکى و احسان به او، بلکه فقط براى خدا و رسول خدا صلی الله علیهوآله دوست بدارد، روز قیامت چون این دو (دو انگشت سبابه در کنار هم ) با ما خواهد بود».
 بحارالأنوار، ج 27، ص127، 

✍امام علی عليه السلام:

 هر كس تو را به چيزى كه توانش را ندارى مكلّف سازد، حكم نافرمانى تو از خودش را صادر كرده است.

? غررالحكم، حدیث ۹۱۳۷

​واقعه غدیر از مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که در آن، پیامبر اسلام(ص) هنگام بازگشت از حجة الوداع در ۱۸ ذی‌الحجه سال دهم قمری در غدیر خم، امام علی(ع) را جانشین خود معرفی کرد. حاضران در آن واقعه که بزرگان صحابه نیز در میان‌شان بودند، با امام علی(ع) بیعت کردند.

این معرفی بنا به دستور خدا در آیه تبلیغ بود. این آیه به پیامبر(ص) دستور می‌داد آنچه خداوند بر او نازل کرده، ابلاغ کند و اگر این کار را نکند، رسالتش را انجام نداده است. پس از واقعه غدیر آیه اکمال نازل شد که می‌گفت: «امروز دین شما را کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و دین اسلام را برای شما پسندیدم.»

معصومان به حدیث غدیر استناد کرده‌اند و شاعران بسیاری از دوران امام علی(ع) درباره آن شعر سروده‌اند. از مهم‌ترین آثار درباره این واقعه، کتاب الغدیر از علامه امینی است. پیامبر(ص) و دیگر معصومان این روز را عید خوانده‌اند و مسلمانان، به‌ویژه شیعیان این روز را جشن می‌گیرند.

​لٰهِی عَظُمَ الْبَلاءُ، وَبَرِحَ الْخَفاءُ، وَانْکَشَفَ الْغِطاءُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ، وَضاقَتِ الْأَرْضُ، وَمُنِعَتِ السَّماءُ، وَأَنْتَ الْمُسْتَعانُ، وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکیٰ، وَعَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ.

خدایا گرفتاری بزرگ شد و پوشیده بر ملأ گشت و پرده کنار رفت و امید بریده گشت و زمین تنگ شد و خیرات آسمان دریغ شد و پشتیبان تویی و شکایت تنها به جانب تو است، در سختی و آسانی تنها بر تو اعتماد است.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنا طاعَتَهُمْ، وَعَرَّفْتَنا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ، فَفَرِّجْ عَنّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ.

خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست آن صاحبان فرمانی که اطاعتشان را بر ما فرض نمودی و به این سبب مقامشان را به ما شناساندی، پس به حق ایشان به ما گشایش ده، گشایشی زود و نزدیک همچون چشم بر هم نهادن یا زودتر.

یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ، یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیانِی فَإِنَّکُما کافِیانِ، وَانْصُرانِی فَإِنَّکُما ناصِرانِ.‌

ای محمّد و‌ای علی،‌ای علی و‌ای محمّد، مرا کفایت کنید که تنها شما کفایت کنندگان منید و یاری ام دهید که تنها شما یاری کنندگان من هستید.

یَا مَوْلانا یَا صاحِبَ الزَّمانِ، الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ، أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی، السَّاعَةَ السَّاعَةَ السّاعَةَ، الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ.‌

ای مولای ما‌ای صاحب زمان، فریادرس، فریادرس، فریادرس، مرا دریاب، مرا دریاب، مرا دریاب، اکنون، اکنون، اکنون، با شتاب، با شتاب، با شتاب،‌ای مهربان‌ترین مهربانان به حق محمّد و خاندان پاک او.