یاس کبود

​سلام بر غدیر
سلام بر غدیر، سلام بر سرنوشت رقم خورده تاریخ، سلام بر چشمه همیشه زلال، سلام بر مولا علی بن ابیطالب- علیه السلام- و چه بهتر است بگوییم: «سلام بر مولا امیرالمومنین- علیه السلام- » زیرا که لقب خاص اوست زیرا این لقب را خداوند تعالی به ایشان عطا فرمودند.

سلام بر غدیر

سلام بر مولا، سرور، صاحب اختیار، چرا که پیامبر فرمودند:«من کنت مولاه فهذا علی مولاه»

سلام بر چشمه همیشه زلال تاریخ، چشمه‌ای که از اشک زلال‌تر و از آیینه شفاف‌تر است.

غدیر ای سرچشمه پاکی، غدیر ای حقیقت انکار ناپذیر، ای حقیقت جاودانه تاریخ، ای صراط مستقیم، مگر نه این که غدیر چراغ همیشه روشن است و هیچ وقت به تاریکی نمی‌گراید؛ بس چرا بعضی‌ها در تاریکی و ضلالت ماندند و جایی را ندیدند؟

شاید که چشمانشان طاقت نور را نداشت و شاید که خود چشمانشان را بستند و نخواستند که ببینند که صد البته این گونه است.

مگر نه این که غدیر حقیقت جاودانه تاریخ است و حقیقتی انکار ناپذیر؟ پس چرا منکر شدند و جمع منکران و انکار کنندگان به وجود آمد؟

مگر نه این که غدیر پیمان است و بیعت. پیمان و بیعتی که سعادت انسان در آن بوده و هست و سعادت زندگی انسان‌ها در گرو آن بوده، پس چرا پیمان شکنان وجود داشته و دارند. 

غدیر ای پیمان نامه هنوز باز، ما هم می‌خواهیم با مولایمان عهد و پیمان ببندیم، ما هم می‌خواهیم بیعت کنیم ولی نمی‌خواهیم پیمان بشکنیم.

پس مولا ما را هم قبول کن ما را هم از زمره پیمان بستگان دار و از خدای تعالی به کرمت برای ما یاری جوی.و حال هرکس می‌خواهد عهد و پیمان ببندد به قلبش بنگرد و زیر لب زمزمه کند:

السلام علیک یا مولانا یا امیرالمومنین 

​⭕️چه مي‌شود که نعمت، نقمت مي‌شود؟
از ميان آيات نُه‌گانة 53 تا 61 سورة انفال از صفحة 184، آية نخست، به يک سنّت ثابت در نظام الهي اشاره مي‌کند.
و آن اين‌که: انسان، سازندة سرنوشت خودش مي‌باشد. يعني، کليد سعادت و شقاوت انسان، به دست خود انسان داده شده است. خود انسان است که خود را سعيد و خوشبخت مي‌سازد، و خود اوست که خود را شقيّ و بدبخت مي‌گرداند.

⭕️

اين، انسان است که مي‌تواند با نيّات و افکار و اخلاق و اعمالش، زمينه را براي نزول رحمات و برکات خدا فراهم کند. و هم، انسان است که مي‌تواند با افکار و اعمال و اخلاق خودش، زمينه را براي زوال نعمت و رحمت فراهم کند.⭕️
مي‌تواند نقمت را تبديل به نعمت‌کند، و نيز مي‌تواند نعمت را تبديل به نقمت گرداند.

: آري؛ ساختار وجود انسان عجيب است و در عين حال که مخلوق است، مختار است.
چون مخلوق، يعني همه چيزش در قبضة خالق است و از خود هيچ و پوچ و ذاتاً عدم است و مدد، لحظه به لحظه، از خالق به او مي‌رسد.

ولي در عين حال، همين انسان، مختار است.
و⭕️اين شاهکار خلقت است که انسان، هم موجودي است مخلوق، يعني اختيارش به دست ديگري است و يک نفس هم از خود ندارد،

و هم موجودي است مختار، که مي‌تواند «مُغَيِّر نعمت» شود.⭕️

لذا آية 53 مي‌فرمايد:
«ذلِکَ بِأنَّ الله لَم يَکُ مُغَيِّراً نِعمَهً أنعَمَها عَلي قَومٍ، حَتّي يُغَيِّروا ما بِأنفُسِهِم»؛

⭕️«هيچ ممکن نيست خداوند، نعمتي را که به کساني داده است از آنها بگيرد، مگر اين‌که خودشان زمينه را براي تغيير نعمت فراهم بياورند».
يعني، خود انسان، اساس کار است و او باعث مي‌شود که خداوند، نعمت‌ها را تغيير داده و تبديل به نقمت کند.⭕️
حتّي «لَم يَکُ» هم تعبير شده. يعني، «هيچ ممکن نيست خدا از غير اين طريق عمل کند و بي‌جهت تغيير نعمت دهد».

: دربارة اين مطلب، دو آيه داريم: يکي، در سورة رعد. و ديگري هم، همين آيه.
در سورة رعد، عمومي‌تر صحبت شده:
إنَّ الله لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ، حَتّي يُغَيِّروا ما بِأنفُسِهِم؛

خداوند، اوضاع زندگي هيچ قومي را تغيير نمي‌دهد، مگر اين‌که خودشان وضع روحي و باطني خودشان را تغيير دهند.
اين آيه، نشان عامّي دارد. يعني،⭕️وضع روحي مردم، هم نقمت را تبديل به نعمت مي‌کند، هم نعمت را تبديل به نقمت.⭕️
امّا آية مورد بحث از سورة انفال، فقط دربارة نعمت است.

⭕️

و مي‌شود گفت که اين‌آيه خاصّ است در مقابل آن‌عام. مي‌فرمايد: «اصلاً هيچ ممکن نيست که: خدا، بي‌حساب به کسي نعمت دهد، يا بي‌حساب به کسي بلا دهد».⭕️

⭕️امام صادق(ع) مي‌فرمايد:
إنَّ الله، عَزَّ وَ جَلّ، قَضي قَضاءً حَتمِيّا؛

خداوند، اين مطلب را به طور قضا و قدرِ حتمي، مقرّر فرموده که:
لا يُنعِمُ عَلَي العَبد بِنِعمَهٍ فَيَسلُبُها إيّاه، حَتّي يُحدِثُ العَبد ذَنباً يَستَحِقُّ بِذلِکَ اَلنِّقمَهَ؛

اگر به بنده‌اي نعمتي داده باشد، از او نمي‌گيرد، مگر اين‌که آن بنده، گناهي را مرتکب شود که مستحِقّ سلب نعمت گردد.⭕️

: امام اميرالمؤمنين(ع) نيز، قسم ياد کرده است که:
وَ أيمُ الله، ما کانَ قَومٌ قَطُّ في غَضِّ نِعمَهٍ مِن عَيش فَزالَ عَنهُم، إلاّ بِذُنوبٍ اِجتَرَحوها، لأنَّ الله لَيسَ بِظَلاّمٍ لِلعَبيد؛⭕️

به خدا قسم، هيچ جمعيّتي غرق در نعمت نبودند که نعمت از آنها زايل شده باشد، مگر به‌خاطر گناهاني‌که مرتکب شدند، و ارتکاب آن گناهان باعث شد آن نعمت را خدا از آنها سلب کرد، چه آن‌که خدا بر بندگانش ستم نمي‌کند.
اين سوگند امام معصوم است؛ نعمت‌ها تبديل به نقمت نمي‌شود مگر اين‌که نيّت‌ها تغيير کند؛⭕️

​🔴#اعمال_روز_عرفه
روز نهم روز عرفه و از اعياد عظيمه است اگرچه به اسم عيد ناميده نشده است . عرفه روزي است كه حق تعالي بندگان خويش را به عبادت و طاعت خود فرا خوانده و سفره هاي جُود و احسان خود را براي ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و رانده تر و خشمناك ترين اوقات خواهد داشت و روايت شده كه حضرت امام زين العابدين عليه السلام در روز عرفه صداي سائلي را شنيد كه از مردم تقاضاي كمك مي نمود. امام به او فرمود: واي بر تو آيا در اين روز از غير خدا تقاضا مي كني؟ حال آن كه در اين روز اميد مي رود كه بچه هاي در شكم هم از فضل خدا بي نصيب نمانند و سعيد شوند.

براي اين روز اعمالي ذكر شده است:
🔸 غسل كه مستحب است قبل از زوال ( ابتدای ظهر)انجام شود .
🔸 زيارت امام حسين عليه السلام ،

كه از هزار حج و هزار عمره و هزار جهاد بالاتر است و احاديث، در كثرت فضيلت زيارت آن حضرت در اين روز متواتر است و اگر كسي توفيق يابد كه در اين روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسي كه در عرفات است نيست.

🔸 بعد از نماز عصر پيش از آن كه مشغول به خواندن دعاهاي عرفه شود در زير آسمان دو ركعت نماز بجا آورد و نزد حق تعالي به گناهان خود اعتراف و اقرار كند تا به ثواب عرفات رستگار شود و گناهانش آمرزيده گردد. پس چون وقت زوال شد زير آسمان رَوَد و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نيكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز اقامه كند. در ركعت اوّل بعد از حمد، توحيد و در دوم بعد از حمد، قُل يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ خوانده شود. و بعد از آن چهار ركعت نماز گزارد كه در هر ركعت بعد از حمد، توحيد پنجاه مرتبه بخواند. كه اين نماز، همان نماز حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام است .
🔸شيخ كفعمي در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براي كسي كه ضعف پيدا نكند و مانع دعا خواندن او نشود.

🔸مستحب است غسل پيش از زوال ( ابتدای ظهر؛)و زيارت امام حسين عليه السلام در روز و شب عرفه .
🔸 تسبيحات حضرت رسول صَلَّي اللهِ عَلِيهِ وَ آله در روزعرفه