خاتم پیامبران چنین بود:
تا دم مرگ هرگز در موقع غذا خوردن تكيه نكرد.
هيچ درخواستى از او نشد كه در جواب «نه» بگويد و هرگز حاجتمندى را جز حاجت روا يا با سخن نرم رد ننمود.
از بوى خوشش شناخته مى‌شد.
در سفره از جلوى خود غذا می خورد.
سخنش را شمرده و با فاصله ادا مى‌كرد.
نگاهش كوتاه بود. (به کسی خیره نمی شد)
با هيچ كس آنچه را مكروه می داشت نمی گفت. 
چنان راه می رفت كه گویی از بالا به سرازيرى پايين مى‌آيد يعنى با كمال فروتنى قدم بر مى‌داشت.
و مي فرمود بهترين شما خوش اخلاق ترين شما است.
📚 مكارم الأخلاق، ص: 23