​✨ میلاد امام موسی بن جعفر علیه السلام مبارک باد ✨
شخصی نزد امام کاظم مراجعه کرد و عرض کرد:
 یابن رسول الله! گرفتار شده‌ام و مالیات سنگینی برایم بریدند، شما نامه‌ای بدهید تا برای حاکم ببرم و به من تخفیف دهد چرا که ورشکسته شده‌ام.
 امام قلم خواستند و اینطور نوشتند:
 "اعلم یوم القیامة فی ظلّ عرشه ظّلاً لا سکنه الاّ من نفَّسَ عَن اخیه الکر به و هذا اخوک والسلام": 
بدان در قیامت سایه‌ای است که مخصوص کسانی است که در دنیا، غصّه را از دل برادر مؤمنشان برداشتند و این شخصی که نامه را برای شما آورده است برادر شماست. 
حاکم نامه را گرفت و بوسید و دستور داد تمام اموالش را بیاورند و آن را نصف کرد و به شخص ورشکسته بخشید. اسم او را نیز از لیست مالیات پاک کرد. 
شخص ورشکسته، سال بعد به حج رفت و خدمت امام رسید. امام جویای حالش شدند و شخص شروع به توضیح دادن کرد.
 هرچقدر می‌گفت می‌دید که امام خوشحال‌تر می‌شدند و صورتشان از شادی گل انداخته بود.
 شخص که امام را انقدر شاد دید، پرسید: آقا جان! هَل سَرَرتَ؟ 

امام فرمودند: نه تنها من مسرور شدم بلکه خدای سبحان هم در عرش خوشحال شد.
آثار خدمتگزاری اینچنین است. هرکاری وقتی به خاطر خدا باشد این آثار و سرور را به دنبال دارد. ائمه‌ی ما رئوف هستند و تمام دستوراتشان نیز مشحون از رأفت است. 
ما نیز باید مراقبت کنیم که رأفت در وجود ما موج بزند و وجود ما سر شار از رأفت و مهربانی باشد. مروّج فرهنگ رأفت باشیم، نه اینکه فقط گلیم خودمان رو بالا بکشیم. به فکر دیگران بودن، قدم در راه حاکمیت توحید برداشتن است.